به مناسبت روز گراميداشت مادران و همسران شهيدان:

تقديم به زن عموي صبورمان که خالصانه ساليان سال بر بالين عمويمان نشست و براي او پرستاري زينب گونه بود :به قافله سالار عشق و صبر و معرفت قسم،استواري صبر از استقامت توست...حلم در کلاس تو درس مي خواند ،بردباري در محضر تو تلمذ مي کند و شکيبايي در دستهاي تو پرورش مي يابد .پس باز هم بايست...و هر گاه دلت هواي او را کرد قامت به نماز برافراز و ماتم و خستگي را زير سجاده ات مدفون کن.خوب است در ميانه نماز سري به او بزني اما نه،انگار اين بوي اوست ،اين صداي گام هاي اوست که به تو نزديک مي شود و اين دست اوست که پرده هاي هستي را کنار مي زند و تبسم شيرينش از پس پرده طلوع مي کند.من بعد همين طور خواهم بود هر بار دلت هواي او را کرد ،او در ظهور پيش قدم خواهد شد...