سلام مجدد. امروز هم خدا قوت.
ميدوني! به يک تناقضاتي رسيدم. راهنمايي ميخواهم. نميدونم آيا تو کشورهايي مثل ترکيه و مالزي که صحبت شد و من هم رفته ام و خودم ديده ام، نيروهاي آمر به معروف دارند يا نه؟ به نظرم ميرسه بايد يک تغيير رويه داد. به نظرم ميرسه با اونچه در بقيه کشورهاي مسلمون ديدم و پدرم از زمان قبل از پيروزي شکوهمند انقلاب تعريف کرده، بايد دين و حجاب رو بپذيريم که يک مسئله شخصيه. يعني افراد خودشون بدونن که ديندار باشند يا نباشند، با حجاب باشند يا نباشند. چون تجربه اين سي سال انقلاب عزيز فکر ميکنم بهمون اين مسئله رو نشون داده که دين و حجاب با زور منافات داره. توي مصر يا مالزي، اونهايي که با حجابند اونقدر قشنگ حجاب دارند که آدم لذت ميبره. توي ترکيه همونطور که گفتي هم افراد خيلي با حجاب داره و هم آنتاليا و ... داره. فلذا فکر ميکنم بايد يک تغيير رويه داد. به نظرم اگه به همين منوال ادامه بديم نه تنها نميتونيم افراد بد حجاب رو اصلاح کنيم، که ممکنه ريزش زيادي در افراد با حجاب هم داشته باشيم. من خودم چند نمونه اش رو در و بر خودم متاسفانه ديده ام. من عضو نيروي مقدس بسيجم. ولي مدت زياديه که دارم فکر ميکنم بايد تغييري ايجاد کرد. بايد جلوي دلزدگي مردم رو از دين و اسلام و بسيج و ولايت بگيريم. ماها مسئوليم. اگه اشتباه رفتار کنيم در مقابل خدا و پيامبر و رهبر مسئوليم. الان اگه دلزدگي از دين بوجود بياد، که اومده، مقصرش خدا و پيامبر و ولي امر نيست مقصرش ما هستيم که رفتار و سکنات اشتباه داريم. دين و حجاب و نماز بايد توي دل مردم ريشه کنه. دين و حجاب با امر به معروف قوت نميگيره. اگه کسي رو مجبور کنيم که مسلمون واقعي بشه اون فقط از روي ترس تظاهر موقتي خواهد کرد و بعد وقتي ما نيستيم نه تنها به حالت اول بر ميگرده بلکه رفتار ناشايست تري هم از خودش بروز ميده.
اينهايي که عرض شد موارديه که مدتهاست ذهن من رو به خودش مشغول کرده. هنوز به نتيجه کاملي در موردش نرسيدم. نميدونم درست فکر ميکنم يا نه. لطفا راهنمايي و مساعدت فرمائيد.
اجرکم عند ا...